Dag 6 - de jungle
Door: Ard
Blijf op de hoogte en volg Ard
03 Oktober 2017 | Panama, Solarte
De dag begon nog lekker ontspannend. Wakker worden van de geluiden uit het oerwoud, zonnetje schijnend door het open raam en de wind van de ventilator als verfrissend briesje. Een verfrissende douche en goed ontbijt later, gaan we om 9.30u de jungle in. Een hiking tour van circa een uur naar hospital point.
In het begin is een verhoogde hartslag voelbaar. Dicht begroeid woud, smalle paden en ontzettend veel diversiteit aan geluiden. Een boomstam vormt de brug over de kaaiman poel.
Langzaam raak je gewend en genieten we meer en meer van de pracht wat de jungle met zich meebrengt. De giftige rode kikkers, afkomstig van een ander eiland, zijn in overvloed aanwezig. Gevolg van een uit de hand gelopen experiment om een rode kikker te kweken.
Na een uur komen we bij hospital point. Sarah en julie zijn er al aan het snorkelen wanneer wij arriveren. Er hangt een bord. Adornes island oftewel: dieven eiland. Je wordt gewaarschuwd om je spullen niet onbeheerd te laten liggen. Gijs gaat snorkelen en ik ga liggend, op een omgevallen boomstam een paar meter boven de rustige golven, genieten van het uitzicht. Ondertussen arriveren er nog een Duitse, Engelse, Amerikaan en Canadees en zijn Sarah en Julie bezig met het aanroepen van een watertaxi middels armgebaren. Gelukkig is de Duitse zo vriendelijk om op de vingers te fluiten. Een bootje draait 90 graden en komt onze kant op gevaren.
Als het bootje arriveert stapt een van de twee panamese jongemannen uit het bootje en vraagt waar de dames naartoe willen. Het hoofdeiland. In plaats van terug het bootje in te gaan neemt hij ze mee door de jungle een andere zijde op. Circa 25 minuten later komt de Panamees alleen terug, stapt in zijn bootje en vaart weg.
Een rare situatie. Waarom neemt hij niet zijn eigen boot om de meisjes weg te brengen? Waarom is hij zo lang weg geweest, terwijl we aan het eind van het eiland zijn? Waar zijn de meisjes gebleven? Het Duitse meisje voelt zich er heel slecht bij en we besluiten met zijn zessen de richting op te lopen waar de meisjes ook heen gingen. Vreemd genoeg is het allemaal privé terrein. We dwalen vijf minuten rond en komen tot de conclusie dat we niets kunnen betekenen vanaf hier. Te voet gaan we terug door de jungle richting Bambuda Lodge. Een wederom nieuwe ervaring want ditmaal schijnt de zon niet meer maar wordt de lucht tegen het zwarte aan donker en er volgt een gigantische tropische regenbui. Gelukkig biedt de jungle nog enigszins bescherming. Een half uur laten komen we doorweekt aan bij onze verblijfplaats. Tijd voor een opfrissende douche.
In het begin is een verhoogde hartslag voelbaar. Dicht begroeid woud, smalle paden en ontzettend veel diversiteit aan geluiden. Een boomstam vormt de brug over de kaaiman poel.
Langzaam raak je gewend en genieten we meer en meer van de pracht wat de jungle met zich meebrengt. De giftige rode kikkers, afkomstig van een ander eiland, zijn in overvloed aanwezig. Gevolg van een uit de hand gelopen experiment om een rode kikker te kweken.
Na een uur komen we bij hospital point. Sarah en julie zijn er al aan het snorkelen wanneer wij arriveren. Er hangt een bord. Adornes island oftewel: dieven eiland. Je wordt gewaarschuwd om je spullen niet onbeheerd te laten liggen. Gijs gaat snorkelen en ik ga liggend, op een omgevallen boomstam een paar meter boven de rustige golven, genieten van het uitzicht. Ondertussen arriveren er nog een Duitse, Engelse, Amerikaan en Canadees en zijn Sarah en Julie bezig met het aanroepen van een watertaxi middels armgebaren. Gelukkig is de Duitse zo vriendelijk om op de vingers te fluiten. Een bootje draait 90 graden en komt onze kant op gevaren.
Als het bootje arriveert stapt een van de twee panamese jongemannen uit het bootje en vraagt waar de dames naartoe willen. Het hoofdeiland. In plaats van terug het bootje in te gaan neemt hij ze mee door de jungle een andere zijde op. Circa 25 minuten later komt de Panamees alleen terug, stapt in zijn bootje en vaart weg.
Een rare situatie. Waarom neemt hij niet zijn eigen boot om de meisjes weg te brengen? Waarom is hij zo lang weg geweest, terwijl we aan het eind van het eiland zijn? Waar zijn de meisjes gebleven? Het Duitse meisje voelt zich er heel slecht bij en we besluiten met zijn zessen de richting op te lopen waar de meisjes ook heen gingen. Vreemd genoeg is het allemaal privé terrein. We dwalen vijf minuten rond en komen tot de conclusie dat we niets kunnen betekenen vanaf hier. Te voet gaan we terug door de jungle richting Bambuda Lodge. Een wederom nieuwe ervaring want ditmaal schijnt de zon niet meer maar wordt de lucht tegen het zwarte aan donker en er volgt een gigantische tropische regenbui. Gelukkig biedt de jungle nog enigszins bescherming. Een half uur laten komen we doorweekt aan bij onze verblijfplaats. Tijd voor een opfrissende douche.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
