Dag 17 san blas dag 3

Dag 3 op san blas. Vrijdag de 13e!

Om 03.00uur wordt iedereen wakker, een storm. Regen zoals nog nooit gezien, zware onweer, golven vliegen tegen de boot die rechts wel 1,5 meter omhoog komt. Het anker is losgeschoten. We zijn stuurloos.
Gelukkig hebben we onze captain en haar crew die heel snel reageren en binnen een kwartier is de storm weer gaan liggen en ook de boot ligt weer een anker. De nacht verloopt verder rustig.
Iedereen is vroeg wakker en Om 06.30 zitten we al op het dek en om 7.00uur wordt er roerbakei geserveerd. Wederom een goed ontbijt.
Na het eten hebben we een briefing. We vertrekken naar andere eilanden, waar we om 11.00uur zullen arriveren. Dan volgt om 18.00uur de grote oversteek naar Colombia. In totaal 40 uur, zonder stop, open water!
Tijdens de tocht naar de eilanden hebben we eigenlijk alleen maar zware regen. Ondertussen zien we wel nog dolfijnen die even een luchtje komen scheppen.

Na aankomst lopen we over het eiland, ontmoeten de lokale kuna bewoners. We drinken rum met ze, nemen een lunch en gaan terug naar de boot.
We zitten van 14.00uur tot 17.30 aan boord. Praten gezellig samen. Onze captain komt terug en heeft besloten dat het niet verstandig is uit te varen ivm het weer. We zullen zaterdag rond 06.00 vertrekken.

Ondertussen dat Jacket octopus is aan het bereiden is er een gigantische storm op komst. We sluiten alle zeilen. Binnen een minuut komen we in aanraking met een andere boot. Ons anker maakt jumps waardoor we uit positie raken. Snel halen we het anker boven, danila probeert weg te varen maar onze versnelling blokkeert. We hebben geen voorruit meer. Middels de achteruit probeert Danila ons schip weg te krijgen. Ondertussen proberen we met man en macht te voorkomen dat beide boten elkaar raken door met onze voeten en handen de andere boot weg te duwen. Het lukt. Gelukkig!
Echter binnen 5 minuten zijn we volledig gedraaid en drijven we met de zijkant frontaal op de voorste punt van de andere boot. Het lukt ons tijdig het rubberen moterbootje los te maken en tussen beide schepen te krijgen. De voorkant van de boot komt in onze overdekking binnen, maar we lopen geen schade op. Mede omdat Danila net op tijd de vooruit werkend krijgt en volle kracht wegstuurt.
Het volgende uur bestaat uit de boot proberen in een veilige positie te krijgen. Het is inmiddels pikkedonker. We hebben het anker drie keer uitgeworpen voordat het beetpakte. De storm ging liggen en we waren veilig. Inmiddels was het 20.00uur en konden we aan ons avondeten beginnen. Onderling werd afgesproken om shiften te draaien. Minimaal 2 personen hielden alles in de gaten rondom de boot als de rest ging slapen. De captain en co captain sliepen bij ons op het dek. De motor werd aangezet, zodat we in noodsituatie de captain konden wekken en zij direct kon wegvaren.
Waarom gaat de captain slapen en moeten de gasten alles in de gaten houden?
Om een reden: bij de briefing zei Danila: komende 5 dagen zijn we een familie.
Danilla had de dag ervoor snachts al moeten optreden en in totaal 3 uur geslapen. Morgenvroeg om 06.00uur moet ze vertrekken voor de trip van 40 uur zonder stop.
Ondertussen ving Kane een haai van totale
Lengte 2 meter. Het was wurgen om deze binnen te halen. Aangezien het een flinke haai was konden we niets anders dan het visgaard een halve meter boven zijn bek doorsnijden. Een prachtige ervaring met een nare nasmaak.

Uiteindelijk hielden James, Gijs en ik de eerste shift alles in de gaten. Om 1.00uur vielen Gijs en James in slaap en niet veel later gingen ze naar bed. Om 02.00uur gingen we opeens in record tempo richting het strand. We waren het strand al op 8 meter genaderd. Snel maakte ik Dani wakker. Zij controleerde onze positie en gaf aan dat het goed was. We zaten gedeeltelijk vast in het zand en bij vloed zou alles weer herstellen. Ze gaf aan dat ik maar moest gaan slapen. Er kon niets meer gebeuren.